اسکنبیل بالدار و اسنکنیبل مژه دار
نام علمی: Calligonum comosum
درختچه‌ای است سازگار به شرایط بیابان، در شنزارها بعنوان گونه‌ای شاخص و مقاوم به خشکی و کم آبی زندگی می‌کند. این درختچه از جایگاه ویژه‌ای در شرایط متفاوت اقلیم خشک و نیمه خشک به‌ویژه تپه‌های ماسه‌ای و شن‌های روان برخوردار است. دامنهٔ انتشار اسکنبیل بسیار گسترده بوده به‌طوری که در اغلب شنزارهای مرکزی ایران مانند بیابان‌های شنی کرمان، خور و بیابانک، نائین، کویر مرکزی، ریگ جن، دامغان، سیستان و بلوچستان، کرج و آذربایجان حضور دارند.
اسکنبیل متعلق به خانواده علف هفت بند (Polygonaceae) دارای تنه‌ای منشعب، یا غیر منشعب، سفید رنگ، ساقه ایستا و افراشته، برگها اغلب حالت آویز به‌خود می‌گیرند. دوره رشد رویشی اسکنبیل از اسفندماه آغاز و ظهور برگ‌های باریک و کشیده اسکنبیل تا اواسط فروردین ادامه پیدا می‌کند. رویش گل‌های ریز و سفید رنگ اسکنبیل از اواخر فروردین ماه آغاز شده، و تا اواخر اردیبهشت ماه منظره بسیار بدیعی را به چهره شنزارها می‌بخشد. میوه‌های اسکنبیل به‌تدریج در خردادماه ظاهر می‌شوند میوه‌های مژک دار به رنگهای کرم، سفید، صورتی، قرمز رنگ، تمام پیکر گیاه را فرامی گیرند. ارتفاع اسکنبیل معمولاً بین یک تا سه متر متغیر است
