خار مریم

تماس برای قیمت

نام علمی خار مریم : Silybum marianum

درصد خلوص بذر خار مریم: 99%

درصد قوه نامیه بذر خار مریم: 80%

وزن هزاردانه خار مریم: 20/4 گرم

 اندام داروئي مورد استفاده خار مریم:
تمام قسمتهاي گیاه خار مریم مصرف داروئي دارد (ريشه، اندام هوائي و بذر)، اما از بذر آن به شكل عمده در منابع داروئي استفاده مي شود.
پراكنش جغرافيائي خار مریم: 

اين گياه به طور خودرو در شمال، مغرب و جنوب ايران مي رويد، ولي به صورت پرورشي نيز مي توان آن را در اكثر مناطق ايران كشت نمود.
كشت خار مريم:
طريقة تكثير اين گياه پر ارزش، از طريق بذر است. اين گياه به صورت رديفي توسط رديف كار غلات كشت مي شود و براي هر هكتار زمين 12 10 كيلوگرم بذر نياز است. تعداد 10 تا 12 بذر در هر متر طولي مناسب است. براي سهولت در برداشت مكانيكي بهتر است گياهان به صورت نواري كشت شوند. فاصله رديف كاشت بين 60-40 سانتي متر و عمق كشت 3-2 سانتي متر است؛ يعني پس از هر 4 تا 5 رديف، فاصله اي به اندازة 120 تا 150 سانتي متر خالي بماند و در تمام زمين به همين شكل عمل شود. ماري تيغال در طول دورة رويش به هواي گرم و آفتاب فراوان نياز دارد. بذور در دماي 8 تا 10 درجه سانتي گراد جوانه ميزنند ولي درجه حرارت مطلوب براي جوانه زني بذر بين 18 تا 20 درجه سانتيگراد است.

خاك:
ماری تيغال را تقريباً در هر نوع خاكي مي توان كشت نمود. به شرطي كه خاك كاملاً شني و تهي از مواد و عناصر غذائي نباشد. هر چقدر دوران گذران گياه خارمريم در حالت پنجه بيشتر باشد راندمان بذر بيشتر خواهد شد.
مراقبت و نگهداري:
ماري تيغال به بسياري از علف كشها حساس است از اينرو مبارزة شيميائي با علفهاي هرز اين گياه بايد با دقت كامل انجام گيرد و در انتخاب نوع علف كشي و غلظت و زمان كاربرد آن دقت نمود؛ لذا توصيه مي شود از سموم قبل از كاشت استفاده شود.
بايد از محصولات وجيني قبل از كشت خارمريم استفاده كرد تا در موقع كشت خارمريم با علفهاي هرز كمتري برخورد نمائيم، همچنين نبايد در چند سال پياپي اين گياه را كشت نمود چون علف هرز مزرعه مي شود.
برداشت محصول:
در كشت بهاره ميوه ها از اوايل تابستان به تدريج مي رسند. هنگام رسيدن ميوه ها، گلچه ها خشك مي شوند و تارهاي بلند و سفيد رنگ ظاهر مي گردند. رنگ ميوه هاي رسيده قهوه اي و براق است. ميوه هاي رسيده به سهولت از گياه جدا و به اطراف پراكنده مي شوند. كاپيتولها معمولاً در يك مرحله و در فاصله زماني 15-10 روزه برداشت مي شود. اواخر تير اوايل مرداد زمان مناسبي براي برداشت محصول مي باشد، ولي برداشت مارتيغال بدليل وجود برگهاي بزرگ و انبوه و خارهاي اطراف برگ بسيار مشكل است. در سطح كوچك، كاپيتولها را مي توان با دست برداشت كرد ولي در سطح وسيع بايد با ماشينهاي مخصوص اين كار را انجام داد.

عملکردبذر: 1/5 تا 2 تن در هکتار
مهمترين مواد شيميائي خار مریم:
سيليمارين مهمترين مواد شيميائي و تيرامين، كني سين از ديگر مواد موجود در خارمريم هستند.
خواص درماني خار مریم:
در درمان بيماريهاي كبد، مثانه (زخم مثانه، ورم مثانه)، يرقان، سيروز، هپاتيت و مسموم شدگي مورد استفاده قرار می گیرد و همچنين تمام بخش های اين گياه قابض، تلخ، پاك كننده زرداب، معرق، مدر، قي آور، قاعده آور، محرك، اشتهاآور، هضم كننده و مقوي معده است.

 

نام علمی خار مریم : Silybum marianum

درصد خلوص بذر خار مریم: 99%

درصد قوه نامیه بذر خار مریم: 80%

وزن هزاردانه خار مریم: 20/4 گرم

 اندام داروئي مورد استفاده خار مریم:
تمام قسمتهاي گیاه خار مریم مصرف داروئي دارد (ريشه، اندام هوائي و بذر)، اما از بذر آن به شكل عمده در منابع داروئي استفاده مي شود.
پراكنش جغرافيائي خار مریم: 

اين گياه به طور خودرو در شمال، مغرب و جنوب ايران مي رويد، ولي به صورت پرورشي نيز مي توان آن را در اكثر مناطق ايران كشت نمود.
كشت خار مريم:
طريقة تكثير اين گياه پر ارزش، از طريق بذر است. اين گياه به صورت رديفي توسط رديف كار غلات كشت مي شود و براي هر هكتار زمين 12 10 كيلوگرم بذر نياز است. تعداد 10 تا 12 بذر در هر متر طولي مناسب است. براي سهولت در برداشت مكانيكي بهتر است گياهان به صورت نواري كشت شوند. فاصله رديف كاشت بين 60-40 سانتي متر و عمق كشت 3-2 سانتي متر است؛ يعني پس از هر 4 تا 5 رديف، فاصله اي به اندازة 120 تا 150 سانتي متر خالي بماند و در تمام زمين به همين شكل عمل شود. ماري تيغال در طول دورة رويش به هواي گرم و آفتاب فراوان نياز دارد. بذور در دماي 8 تا 10 درجه سانتي گراد جوانه ميزنند ولي درجه حرارت مطلوب براي جوانه زني بذر بين 18 تا 20 درجه سانتيگراد است.

خاك:
ماری تيغال را تقريباً در هر نوع خاكي مي توان كشت نمود. به شرطي كه خاك كاملاً شني و تهي از مواد و عناصر غذائي نباشد. هر چقدر دوران گذران گياه خارمريم در حالت پنجه بيشتر باشد راندمان بذر بيشتر خواهد شد.
مراقبت و نگهداري:
ماري تيغال به بسياري از علف كشها حساس است از اينرو مبارزة شيميائي با علفهاي هرز اين گياه بايد با دقت كامل انجام گيرد و در انتخاب نوع علف كشي و غلظت و زمان كاربرد آن دقت نمود؛ لذا توصيه مي شود از سموم قبل از كاشت استفاده شود.
بايد از محصولات وجيني قبل از كشت خارمريم استفاده كرد تا در موقع كشت خارمريم با علفهاي هرز كمتري برخورد نمائيم، همچنين نبايد در چند سال پياپي اين گياه را كشت نمود چون علف هرز مزرعه مي شود.
برداشت محصول:
در كشت بهاره ميوه ها از اوايل تابستان به تدريج مي رسند. هنگام رسيدن ميوه ها، گلچه ها خشك مي شوند و تارهاي بلند و سفيد رنگ ظاهر مي گردند. رنگ ميوه هاي رسيده قهوه اي و براق است. ميوه هاي رسيده به سهولت از گياه جدا و به اطراف پراكنده مي شوند. كاپيتولها معمولاً در يك مرحله و در فاصله زماني 15-10 روزه برداشت مي شود. اواخر تير اوايل مرداد زمان مناسبي براي برداشت محصول مي باشد، ولي برداشت مارتيغال بدليل وجود برگهاي بزرگ و انبوه و خارهاي اطراف برگ بسيار مشكل است. در سطح كوچك، كاپيتولها را مي توان با دست برداشت كرد ولي در سطح وسيع بايد با ماشينهاي مخصوص اين كار را انجام داد.

عملکردبذر: 1/5 تا 2 تن در هکتار
مهمترين مواد شيميائي خار مریم:
سيليمارين مهمترين مواد شيميائي و تيرامين، كني سين از ديگر مواد موجود در خارمريم هستند.
خواص درماني خار مریم:
در درمان بيماريهاي كبد، مثانه (زخم مثانه، ورم مثانه)، يرقان، سيروز، هپاتيت و مسموم شدگي مورد استفاده قرار می گیرد و همچنين تمام بخش های اين گياه قابض، تلخ، پاك كننده زرداب، معرق، مدر، قي آور، قاعده آور، محرك، اشتهاآور، هضم كننده و مقوي معده است.

 

بررسی و نظر خود را بنویسید
  • تنها کاربران عضو می توانند بررسی خود را بنویسند
*
*
بد
عالی
*
*
*
Filters
Sort
display