نام علمی روناس: Rubia tinctorum
درصد خلوص بذر روناس: 98%
قوه نامیه بذر روناس: 82%
وزن هزار دانه بذر روناس: 32/2 گرم
این گیاه از مھمترین گیاھان رنگی و از قدیمی ترین آنھا می باشد. روناس گیاھی است ۲ تا ۳ ساله و گاھی ۴ سالھ و مقاوم به شوری که از ریشه آن یکی از با دوام ترین رنگ ھای قرمز گیاھی تهیه و در رنگ رزی به ویژه الیاف قالی مورد استفاده قرارمی گیرد.
نیازھای اکولوژیکی روناس:
روناس گیاھى است بسیار مقاوم در برابر شورى و گرما و با نیاز آبي کم روناس احتیاج به زمین عمیق و سبک با خاک شنی رسی دارد .
دامنه انتشار روناس:
گیاھی است که به حالت خودرو در مناطق مدیترانه ، در شمال آفریقا و بعضی مناطق آسیا می روید.
در ایران نیز روناس در نواحی غربی ایران، اراک ، اردکان ، دیلمان ، آذربایجان ، کرمان ، یزد رویش دارد.
خاصیت اصلی گیاه روناس برای کشاورزی و کشاورزان این است که با کشت این محصول در سال اولیه زمین را برای کاشت گندم و جو و حتی دیگر محصولات آماده میکند. به طوری که نمک ھا و املاح اضافی را گرفته و در قبال ان حکم تصفیه کننده خاک و دادن مواد و عناصر لازم برای کاشت محصولات فوق را مھیا میسازد.
زمان کاشت روناس:
زمان کاشت بذر روناس از نیمه دوم فروردین لغایت نیمه دوم اردیبھشت ماه بوده و زمان کاشت ریشه روناس از شھریور لغایت اسفند ماه است.
داشت روناس:
مراقبت از روناس شامل آبیاری ، مبارزه با علف ھای ھرز ، سلھ شکنی ، خاک دھی پای بوته و مبارزه با آفات و بیماری ھاست.
برداشت روناس:
ریشه روناس را در پائیز سال سوم یا چھارم پس از کف بر کردن ساقه و برگھای سبز با بیل ھای مخصوص روناس کنی برداشت می کنند.
مواد موثره گیاه روناس:
مھمترین ترکیبات ریشه روناس عبارتند از: روبیادین، پورپورین، آلیزارین و … .
تجزیه مواد ریشه روناس به ترتیب زیر است :
۱) روبیادین
۲) گلوکوزید روبیادین
۳) پورپورین
۴) گلوکوزید پور پورین
۵) اسید روبر تریکو
۶) آلیزارین
خواص داروئی روناس:
روناس از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است .
۱) باز کننده گرفتگی ھا در بدن است.
۲) درا آور است.
۳) برای معالجه بیماری فلج آنرا با عسل مخلوط کرده و به بیمار می دھند.
۴)ترشح شیر راز یاد می کند.
۶) یبوست ھای سخت را معالجه می کند .
۷) اشتھا آور است.
