نام علمی: Callistemon salignus
گل شیشه شوی معمولا به رنگ قرمز درخشان است ولی شرابی،صورتی یا کرم هم میتواند باشد. از روی شکل گلها آشکار می شود که چرا این گیاه همیشه سبز به این نام خوانده می شود .
شیشه شورها، هنگام ظاهر کردن گلهای خود، شهد نباتی زیادی هم تولید می کنند و این شهد باعث جلب پرندگان شهدخوار به داخل باغ می گردد. گلهای گونه های بسیاری به رنگ قرمز روشن اند، اما بعضی هم گل زرد میخکی، کرم، شرابی سایه دار دارند. لذا برای هر نوع سلیقه ای یا متناسب با هر باغی احتمالا می توان گونه ای ازین گیاه را پیدا کرد. انواع پاکوتاه شیشه شور را می توان درون ظرفها یا گلدانها پرورش داد. حدود ارتفاع بوته ،برای نوع (جان کوچک) ۶۰ cm است. (کاپیتان کوک) ۱۸۰ cm است، اما در حالت حد اکثر رشد خود به حدود ۳ تا ۴ متر می رسد. این گیاه خیلی زود به گل می نشیند و بعد از ۵ سال بالغ می شود اگر شرایط زندگی آن مساعد باشد عمر گیاه زیاد است.
نیازها :
اقلیم : به نوع گیاه بستگی دارد.بیشتر شیشه شور ها یخبندانهای سبک را تحمل میکنند ولی در اولین زمستان باید از یخبندان یا سرمای زیاد حفاظت شوند.
خاک : به بسیاری از انواع خاکها پایداری نشان می دهد،حتی در خاک رسی سنگین خوب رشد می کند.البته بهترین خاک برای آن خاکهای سبکتر است
میزان نور و دما: به آفتاب کامل سراسر روز نیاز دارد
نحوه تکثیر گل شیشه شور
اغلب گونه‌های گل شیشه شور از طریق بذر تکثیر میشوند، اما انواع مشهور آن را باید از طریق قلمه‌های نیمه خشبی (چوب نیمه سخت) در اواخر بهار تا اوایل تابستان تکثیر نمود، ابتدا با یک چاقوی تیز، قلمه‌های انتهایی ساقه را به طول ۸ تا ۱۰ سانتیمتر از گیاه جدا کنید. البته می‌توانید، زمانی که جوانه‌ها خیلی بلند نشده اند، آنها را محکم با دست بگیرید و به سمت پایین خم کنید و آنرا همراه پاشنه یعنی قسمتی از ساقه اصلی که به جوانه متصل است، بشکنید و از آن برای قلمه زدن استفاده نمایید. ابتدا در هر دو روش انتهای قلمه‌ها را در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه ، بکارید و آنها را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و آن را در مکانی روشن اما به دور از نور مستقیم آفتاب با دمای حدود 18 درجه سانتیگراد قرار دهید و مراقب باشید که سطح خاک خشک نشود. پس از دو ماه ، که ریشه دهی انجام شد، کیسه پلاستیکی را بردارید تا گیاه در محیط طبیعی رشد کند. بعد از سه تا چهار ماه گیاه را به گلدانی با قطر دهانه ۱۳ تا ۱۸ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت منتقل کنید.
آبیاری :برای بوته ها آبیاری منظم ضروری است آنها به دوره های طولانی خشکی تحمل نشان می دهند اما بهترین رشد و بهترین گلدهی را وقتی خواهند داشت که در ماههای گرم هر دو هفته یکبار آبیاری عمیق می شوند.
کوددهی: بدون کود هم از عهده رشد و رویش برمی آید،اما در صورت افزودن مقدار کمی آرد استخوان در اواخر زمستان و در انتهای تابستان رشد و شادابی بهتری بروز می دهند
مشکلات : در بعضی فصول،کرمهای حشرات تارتَن به بوته ها خسارت می رسانند.شاخ و برگ های تارتنیده را ببرید.انجام سمپاشی هیچ موثر نیست.زنبورها یا مگس های تخم ریز اره ای ، که در اوایل پاییز ظاهر میشوند،اگر به موقع شناسایی نشوند،می توانند بوته ها را بی برگ کنند.سعی کنید لاروهای تارتن را با دست جمع کنید و در ظرف آبی بیندازید که در آن مقداری نفت سفید ریخته باشید تا معدوم شوند.
گلدهی:
اصلی ترین زمان گلدهی از اواسط تا اواخر بهار است،اما جوانه زنی و گل افشانی مختصری هم در فصل پاییز دارد.این بوته های زیبا در جاهای کاملا آفتابگیر فراوان گل می دهند.
هرس:
اگر مایل به پیرایش هستید،این کار را هر چه زودتر بعد از تمام شدن گلها انجام دهید،زیرا شاخه های نو از انتهای گلها می رویند.برش قسمتی از شاخه ها کمک میکند که بوته متراکم تر شود.همچنین قسمتهای لاغر و دوکی و چوبهای پیر را می توانید کاملا قطع کنید تا بوته احیا ،اما همه ی برگهای سبز تازه را نبرید
