نام علمی: Adiantum capillus
گیاه مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری که در رطوبت خیلی زیاد و نور غیر مستقیم رشد زیادی دارد.
این گیاه از زمانهای بسیار قدیم شناخته شده و مصرف داروئی دارد و جهت درمان بيماريهاي تنفسي، برونشيت، سرماخوردگي و سرفه مورد استفاده قرار ميگيرد
حدود 200 گونه مختلف دارد . از انواع سرخسیان و از تیره پلی پودیاسه می باشد که از مناطق گرمسیری امریکای جنوبی می آید.
کشت این گیاه بوسیله ساقه های زیرزمینی پوشیده از فلس انجام پذیر است. ساقه ها بسیار ظریف و باریک و برگهای ریز هستند
بیشتر این گیاه را به خاطر تزئین می کارند و زیبایی آن به دلیل ظرافت و لطافت برگهای آن است.
روش نگهداری از گیاه پرسیاوشان بسیار ساده میباشد که شامل بخش های زیر است:
خاک مناسب برای پرورش پرسیاوشان: خاک مناسب برای گیاه پرسیاوشان، خاک غنی از هوموس، مرطوب و با زهکشی مناسب می باشد.
نور مناسب برای پرورش پرسیاوشان: بهتر است در نیمسایه و یا سایه کامل قرار داشته باشد.
شایان ذکر است که گیاه پرسیاوشان تحمل قرار گرفتن در آفتاب مستقیم را ندارد و دچار بیماری های زیادی میشود.
دما مناسب برای پرورش پرسیاوشان: بین -6 تا 16 درجه دمایی مناسب برای پرورش این گیاه است.
آبیاری مناسب برای پرورش پرسیاوشان: این گیاع به آبیاری متوسط نیاز دارد.
گیاه پرسیاوشان به فقر مواد آلی و عناصر کم مصرف، مقاومت خوبی را از خود نشان می‌دهد و این گیاه از نظر نیازهای اکولوژیکی بسیار کم توقع است.
تکثیر گیاه پرسیاوشان :
تکثیر گیاه پرسیاوشان در صورت لزوم از طریق اعضای تولید مثل این گیاه که به صورت برجستگیهای باریک و دراز و یا مدور (هاگینه) در کنار برگچه های متعلق به برگ های زایا ظاهر می شوند، انجام می گیرد. در هر یک از این هاگینه‌ها چندین هاگدان جای دارد که پر از هاگ می باشد.
پس از برداشت محصول آنها را یا به طور طبیعی در سایه و یا در حرارت 40 تا 50 درجه سانتی گراد و به روش مصنوعی خشک می کنند.
